Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

"Απαράδεκτη συμπεριφορά προϊσταμένου καταστήματος παιχνιδιών"

Θα ήθελα να αναφέρω ένα περιστατικό που συνέβη όχι σε εμένα προσωπικά αλλά σε μία φίλη μου η οποία εδώ και 10 μήνες είναι άνεργη με ανήλικο παιδί και κανένα άλλο οικονομικό πόρο ούτε στήριγμα. Την προηγούμενη Παρασκευή προσλήφθηκε κατόπιν αίτησης της που είχε προηγηθεί πριν τις γιορτές του Πάσχα και δύο συνεντεύξεων, από μία μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων παιχνιδιών (δεν αναφέρω επωνυμία για ευνόητους ..λόγους) ως ταμίας σε ένα από τα καταστήματα του σε περιοχή της Αθήνας.
 Την τοποθέτησαν στη θέση της λοιπόν (ταμείο) δείχνοντας της την χρήση της ταμειακής μηχανής και τίποτα άλλο απολύτως. Ούτε τους χώρους του καταστήματος ούτε την αποθήκη (έχει σημασία αυτό που αναφέρω). Δουλεύοντας λοιπόν για ώρες συνεχόμενες όρθια μπροστά στο ταμείο κάποια στιγμή τράβηξε την καρέκλα του ταμείου που υπάρχει στη θέση να καθίσει και αμέσως δέχθηκε παρατήρηση από την υπεύθυνη των ταμείων ότι απαγορεύεται να κάθεται και πρέπει να είναι συνέχεια όρθια. 
- Η κοπέλα έχει κάνει δύο εγχειρήσεις πολύ σοβαρές στα πόδια της οι οποίες την καθήλωσαν στο κρεββάτι της για αρκετά μεγάλο διάστημα και γιαυτό τον λόγω και οι προηγούμενοι εργοδότες της της έδειξαν επιστρέφοντας από την αναρρωτική της άδεια, την έξοδο από την επιχείρηση τους. - Μετά την παρατήρηση λοιπόν της υπευθύνου των ταμείων για το "πολύ σοβαρό παράπτωμα" να καθίσει για λίγο στην καρέκλα της να ξεκουράσει τα πόδια της, την κάλεσε ο προϊστάμενος του καταστήματος να της κάνει παρατήρηση όχι μόνο για το ότι προσπάθησε να ξεκουράσει για λίγο τα πονεμένα πόδια της αλλά ότι υποψιάζεται όπως είπε ότι αφού έχει δυσκολία στο περπάτημα (γιατί κουτσαίνει ελαφρώς) προφανώς δεν θα μπορούσε και να κάνει άλλες δουλειές του μαγαζιού.
Η φίλη μου λοιπόν του απάντησε ότι δεν έχει καμία δυσκολία να κάνει το οτιδήποτε στο κατάστημα και ότι τα πόδια της δεν την εμποδίζουν ώστε να κάνει σωστά τη δουλειά της.
Ο "κύριος" αυτός λοιπόν για να την τσεκάρει της έδωσε ένα καρότσι γεμάτο πράγματα να τα τοποθετήσει στα ράφια χωρίς να κάνει τον κόπο να της δείξει κανείς μέχρι εκείνη την ώρα το κατάστημα και τη δομή του ή να της εξηγήσουν πως τοποθετείτε κάθε είδος παρά απλώνοντας απλά το χέρι του της έδειξε στο πουθενά που θα τα τοποθετήσει λέγοντας της ψάξε μόνη σου τους διαδρόμους θα τα βρείς. Μιλάμε βέβαια για ένα αχανές κατάστημα και όχι για κανένα μικρό μαγαζάκι. Φυσικά η φίλη μου πήρε το καρότσι με τα πράγματα και σιγά σιγά χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν τα τοποθέτησε στη θέση τους ακολουθούμενη φυσικά κατά πόδας από τον προϊστάμενο για να την τσεκάρει κατά πόσο κούτσαινε και πόσο δυσκολεύεται. Στο τέλος λοιπόν της είπε ότι μάλλον δεν θα τα καταφέρει και ούτε λίγο ούτε πολύ με τον τρόπο του της έλεγε να τους αδειάζει την γωνιά γιατί μάλλον τους χάλαγε το image του μαγαζιού επειδή κουτσαίνει.
Αυτό λοιπόν το θεωρώ ΑΠΑΡΆΔΕΚΤΟ και ρατσιστικό προς μία κοπέλα η οποία είναι μάνα ενός ανήλικου παιδιού που το μεγαλώνει ολομόναχη χωρίς την παραμικρή βοήθεια και για ένα πρόβλημα υγείας που της προέκυψε χωρίς ωστόσο να της στερεί την ενέργεια της και την δυνατότητα της να δουλέψει κάποιος ανεγκέφαλος "κύριος" τηρώντας προφανώς κάποιους κανόνες της επιχείρησης να της στερεί αυτή τη θέση.
Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από μία αναγνώστρια του blog troktiko. Τέτοια περιστατικά έχω ακούσει να διαδραματίζονται στα Jumbo. Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο περιστατικό έχει πραγματοποιηθεί όντως εκεί, αλλά σίγουρα δείχνει πλέον πως κάποιοι εργοδότες αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους τους και πως θ' αυξηθούν μετά τα τελευταία γεγονότα της Ελληνικής οικονομίας (αν υπάρχει πλέον τέτοια)...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Share via email, networking sites and bookmark using any service!